замислено (прил.) - татко (имн.)

Татко ми страхуваше за Чанга (за себе веруваше дека му нема спас), заведен од читањето да не заврши како балкански Дон Кихот кој за сметка на идеите од книгите премногу се оддалечил од животот. – Козата – започна таа вечер замислено татко ми – во текот на сета историја на балканските народи се појавувала и исчезнувала меѓу народите, државите, империите... – Кога се појавувала, а кога исчезнувала? – го прекина веднаш Чанга.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)