Хуан Арчибалдо Ланус, аргентински дипломат и публицист Масакрот на козите, политичка одлука и алегорија, ја резимира постојаната борба што човекот залудно ја води, со векови, за да се спречат уништувачките сили на синдромот на ликвидациите, на кои ниеден народ на Балканот, како што забележува авторот, не успеал да им избега.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Авети, страшила кои никогаш не ѝ даваа мир... Тој залудно ја преколнуваше...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Залудно ја измачувам душава, залудно барам нови погледи, тоа е како на сенките во ноќта да им дадам нова форма и кога не можам повеќе да ја трпам болката, плачам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)