заедно (прил.) - ќе (чест.)

И ветив на мајка ми дека заедно ќе напишеме книга.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Посветено е на Скендерови.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
И саноќ само на птиците помислувам со питагорејски молк: оние кои никогаш не запеале во туѓа татковина. Една од овие птици чука со клунчето на прозорецот и вели: ќе си запееме, заедно ќе си запееме... ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Во пределот меѓу два збора, во преминот од едниот до другиот е крајот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
И на птиците - еретици, помислувам, кои слетуваат право во пазувите на жените и во нив заспиваат како во библиско горје.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Тишина претходи а потоа со мојот мајчин јазик сраснат за мене како близнак заедно ќе ја паметиме оваа светлина - нашето место на раѓање.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
А ако не се случи нешто лошо, Милан утревечер пак ќе ги врати сите и заедно ќе тргнат по сртот на Селечка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но кога наврте на долот, на пет шест стотина метра од чуката, од растот испадна војник со пушката на готовс и громко извика: — Теслим, бре ќерата! — и просто му ја допре цевката од пушката на Милана в гради.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сите заедно ќе го направиме тоа.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ја насрчуваа: пак заедно ќе играме балет!...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мислеше и еден ден му рече на Златко: - Вечер заедно ќе појдеме по ѕвездата.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- Ќе си играме заедно, ќе спиеме на мојот кревет, заедно ќе се капеме и ќе ловиме пеперуги по ливадата...
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- Добро, - рече жабата. - Ние заедно ќе живееме во оваа чизма.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Блаженството ќе се почуствува, вечната љубов ќе ја негуваме, вечно заедно ќе светиме – зборуваше старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
- Ни беше задоволство. – Тој пак погледна на часовникот и, удирајќи со прстот на сказалките, рече: - Утре во ова време – покажа на деветката – ќе ве чекаме таму на раскрсницата, на почетокот на Руга Анастас Дурсаку и заедно ќе ја бараме вашата зграда... вашата куќа...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога тој ѝ ја стегна раката, што мене ми се гледаше посебно, не како и другите, брзо тргнав кон излезната врата на салата, уверена дека татко ми ќе ја почека учителката и дека заедно ќе тргнат кон дома.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Со тебе заедно ќе умрам!... (се замислува. Пауза).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ако заедно уживаме, заедно ќе бараме и пат до кориците, до успехот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Лудница! Згора на се, заедно ќе одат на прослава на дваесетгодишнината од милитаристичкото владеење со нашата земја...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Таква беше и судбината на офицерот и славист Андре Мазон, кој не се врати од бојното поле со медали, туку со книги за опстанокот на обичните луѓе, недолжните жртви на Големата војна која ја водеа Големите сили и нивните балкански поделени балкански сојузници.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Овие интелектуалци, најдени среде ужасите на војната, вкопани со месеци во рововите на смртта, во интервалите кога биле поштедени од смртта, го следеле животот на луѓето крај нив, нивната природа, песни и јазик, носии и обичаи, во надеж дека заедно ќе преживеат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Доволно крв се пролеа.... ох, за жал, јас сега морам да кинисам, ама се надевам дека еве, со Костадин заедно ќе најдиме можност денојве да седниме на по едно вино и муабет тука во ’Корзо’“.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Или, заедно ќе извршат самоубиство.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во јули и август заедно ќе работат во Грција, на плантажа, за да спечалат нешто, да си купат наесен облека и книги.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ако ја поведеш и ти жена ти, тие двете заедно ќе се бањаат, ќе зборуваат и ќе се исповедаат по женскиот обичај, и жена ти може после да ти расправа сѐ што ќе ја прашаш за Атиџе.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ти ќе слегуваш долу и ние заедно ќе гледаме.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тогаш кога почина неговата сопруга тој изјави: "А мислев дека заедно ќе ја дочекаме староста".
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
По малку време, дојде и другата колешка, со која заедно ќе работат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Стравот ѝ го снема. Седна на моторот, зад него. Заедно ќе ја најдат побрзо.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Чувството дека заедно ќе бидеме во овој голем град и во оваа непозната средина, нѐ исполнуваше со среќа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Што не го направи тоа тогаш и таму, заедно ќе ја истрадавме нашата судбина!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ете, заедно ќе си идат, заедно ќе си одат од училиште.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Беше силно чувството дека еден ден, по воден пат, ќе им се придружиме на дамна заминатите и сите заедно ќе го бараме патот на враќањето...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А тогаш сите заедно ќе се вивнат, ќе запловат, ќе јурнат, ќе се размавнат, ќе скокнат и ќе полетаат кон Сонцето, Месечината, ѕвездите, ќе појдат над Атлантикот и Медитеранот; над полињата, дивината, градовите и населбите; кон спокојот на небото, со раскрилените пердуви, трескавичниот шум на телото од леталото, ерупцијата на вулкани, во застрашувачката, трескотна грмотевица; отпрвин трепет, колебање, потоа возлет, издигање, чудесно наднесени ќе се засмеат и ќе си ги провикнат имињата во просторот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Донеси го кај мене в кревет. Да се стопли, бабо. Така заедно ќе оздравиме.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Сега баба ми ќе ти даде сирење и заедно ќе јадеме, - ѝ рече Дора на Ане и истрча во куќата за секој случај да ја потсети баба ѝ да ѝ даде малку сирење на другарка ѝ.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Решив да му кажам откако сите негови пенкалца ме изневерија и така можеби и тој ќе се обидеше, па заедно ќе се смеевме.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Во еден миг дури сакав да застанам на вратата и да му пречам, за да ме удри со стаклената топка што му ја купив пред десетина години, кога се сретнавме.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Заедно ќе ги изнесеме на Велигден, тука, на скалите, да ми личи влезот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Ненад!“ „Е па, Ненад, ние двајца заедно ќе ја засадиме оваа топола.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„И во нашата соба, бабо.“ „И во вашата, мило на баба, сѐ заедно ќе сториме!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Некогаш, по многу векови и студ, заедно ќе се скаменат мушичката и смолата.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Се искашла со валканата чизма јa згмечи цигарата и рече: - Ние денес до пладне ќе бидеме заедно и заедно ќе учиме.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ќе ни доаѓаат партиските секретари, кои ќе ни држат говор, а потоа ние заедно ќе имме многу митинзи и ќе одиме во Солун, па дури и во Атина да го слушаме Захарјади кој ќе ни зборва за новите победи...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ја објавува книгата есеи Дискусија. 1933.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Списанието Mega fono (Мегафон) еден дел од својот број го посветува на анализата на Борхесовото дело.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Помеѓу него и Борхес се воспоставува трајно и искрено пријателство и долгогодишна соработка; заедно ќе напишат бројни книги. 1931. член е на уредувачкиот одбор на списанието Sur (Југ) основано од Викторија Окампо и кое ќе има големо влијание во хиспаноамериканскиот културен живот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во него ќе соработуваат најголемите светски писатели а влијанието ќе трае 40 години. 1932.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Јас во Прилеп никогаш не сум бил, и дедо ми ми вети дека еден ден заедно ќе одиме за да ми ја покаже куќата во која се родил.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ете, затоа и ти реков дека заедно ќе го пишуваме.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сакањето беше некое чувство на задоволство кога ќе се сретнеа и кога заедно ќе си играа во дворот и градината, иако на крајот играта завршуваше со плачење од страна на Пела.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ај дојди, сама сум, ќе смислиме нешто, заедно ќе нѝ биде поинтересно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Леле, Адо, кој сега ќе се влечка докај тебе со автобус, џенем е тој твој Аеродром! А и многу е жешко.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)