Влегов. Тој ми се приближи и ме прегрна.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Се двоумев за миг дали да се преправам дека не сум го чула и да поминам натаму или...кога тој уште еднаш повтори со многу нежен, неочекувано нежен глас: - Брезичке, Гонцо, влези нешто да ти кажам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
А токму тогаш уште еднаш повтори: „Без нештата од минатото човекот е како риба на суво. Соголен“.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Беше совршено можно, пред да биде стрелан, целата драма на неговото апсење и сослушување да биде уште еднаш повторена, од почеток.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Водата во големиот чајник вриеше, па дед Павел уште еднаш повтори дека можеме веднаш да се напиеме чај, дека потоа ќе можеме да го прошетаме имањето, а кога ќе ожедниме, ќе му се вратиме на виното.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)