доцно (прил.) - по (предл.)

На човек во секој случај му е потребно да го замислува парот кој така разговара: доцни љубовници во доцно по­пладне, посткоитално опуштени и мокри од пот, кожа крај кожа. Маргина 34 57
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)