доцна (прил.) - бев (гл.)

- Разбирам – рече помирливо мајка ми – да знаеш само колку добро те разбирам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Еден од придружбата се обиде да одржи говор, но беше доцна, доцна беше за сè.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
И вистина доцна беше, пред стемнување.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
РЕВШИН: Па знаете, некако доцна беше...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Џивџик беше расположен да објаснува уште долго, но доцна беше и малите ластовички требаше да си легнат.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Многу повеќе отколку тогаш. Разбираш? Доцна беше. Како со прстенот – ѝ спомнав.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)