дома (прил.) - по (предл.)

Неколку вечери по случката тие се враќаа дома по левиот тротоар на бескрајната Пиротска улица. Пред очите им минат полуосветлени фирми.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Таа и не разбира ништо од шахот, досадно ѝ е кога тој дома по цели часови кисне над таблата, без да зборне со неа ни збор.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Некој посебен закон против одењето дома по невообичаен пат не постоеше: но тоа беше доволно да се привлече вниманието на Полицијата на мислите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Често ме немаше дома по неколку дена. Кога се враќав гомното пасивно, секогаш беше тука.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Се приближи до селото. Прв пат доаѓање дома по осум месеци...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ми беше речено, јас постар од неа само една година, можеби бев дванаесет, да ја одведам дома по поседокот кај нас.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Наскоро, кога почна да ја испраќа па и да оди со неа, офицерот им носеше дома по некој пакет прехранбени продукти од специјалната продавница.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Замоли да те почека овде, па минавме некое време во твојата соба, ама не е баш разговорлив.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Едно попладне, кога се вратив дома по долгото лутање низ градот, мајка ми потсмешливо ми рече: „Те бара едно весело момче.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Секогаш кога брат ми ќе си заминеше дома по кусите посети, јас легнував на креветот, го навлекував чаршафот над мене, држејќи го со прстите на педа над главата, и гледав во белото небо. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Има мигови во кои лудите се издвојуваат од својата не-реалност, и во таа кратка пауза во времето чувствуваат некоја повисока реалност, како некакво претчувство за крајната испреплетеност на судбините кои сочинуваат соѕвездија на Земјата, кои можат да се видат единствено од некоја далечна ѕвезда. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)