долу (прил.) - се (зам.)

Долу се привршуваше и копањето на каналите до самите куќи и изградбата на сопствени шахти во дворовите.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Како огромен шарен килим долу се простираше полето и искапено во утринската роса се преливаше во златото на узреаните оризови класја, во зеленилата на тутуновите стеблинки, а тек-тук се белееја и снежните пахулки на памукот што избиваше низ распуканите чушки.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
На тркалезната дупка, високо горе во карпата, се беше залепило небото и ги мамеше со својата синевина. Од горе до долу се спуштаа стрми карпи.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Обајцата се насмевнувавме во студеникавата темница, Мама и јас, кога чувме како се отвора предната врата препознавајќи го, изговараме тивко добредојде, а вратата долу се затвора...
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)