Бојс имал намера овој принцип да го примени „не само на уметничките форми, туку и на општествените, правните или економските форми па дури и на земјоделските... или           образовните проблеми“.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тој многу лесно се движел, и во обете насоки, долж           континуумите помеѓу стадото и независноста, присноста и индивидуалноста.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  За разлика од Ниче, кој бил толку           опседнат со својата независност што секогаш ја истакнувал жестоко и мегало           манијачки наспроти општественото стадо кое го сметал за глупо и пасивно, Бојс           својата независност ја пронајде во симбиотското спојување со публиката а не во           спротивставување на истата.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)