добро (прил.) - ли (чест.)

„Добро ли е?“ - вели сестра ми која ме знае како дишам.  „Добро е“, ѝ велам, „ќе даде Севишниот ќе ги врзам и нив, кутрите чедни души!
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
СИМКА: Како си, добро ли си? БОЖАНА: Сполај му на господ.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Оттаму се смее мојата сестра со искрена и добронамерна смеа, ако токму неа, не успеав да ја врзам во брачни врски, како ни себе си; за неа само еден Господ знае зошто, за себе знам: имав добар избраник, немав асална цасаментера, не бидува сам да си шадхан за себе.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А и саат кулата што одамна сакаш да ја градиш, да не дојде најпосле време и за неа? Добро ли сум чул?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- А тетка Анѓа да умира од глад ... Добро ли е тоа?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„Боже,“ рече Ливајн, „добро ли ти е Бени?“ Пикник не одговори. Ливајн ги крена рамениците.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
- Грегор, Грегор ... добро ли си? Го потапка по грбот неговиот пријател Мел, исплашен дека ќе се задави.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)