добро (прил.) - и (сврз.)

Овие самонаречени ‘чувари’ на словото, а не на духот на законот, работејќи во една системски корумпирана атмосфера, така дрско и безобразно, застанаа зад парчето интриганство – кое се состои во тврдењето дека меѓу работодавачот и работникот постои божемна ‘слобода на договарање’.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А токму поради еродираниот морален хабитус на медиокритетскиот и малодушен феномен наречен „македонски судии“, насушно е потребно, добро и правично [bona et aequi], да се регулира 308 оваа „сива зона“ – со цел економски помоќната страна да не ја злоупотребува својата доминантна позиција на пазарот на труд.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Впрочем, денешните припадници на македонската „судиска каста“ и нивните спонзори, патрони и подмитувачи, не сакаат да ги симнат матните фикции во кои е обвиткан пишаниот закон – а зад кои се крие „правото на посилниот“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Јас го молев да ми договори ауденција кај султанот, како мухтар и како човек што ја штити државата, но и Маказар и целиот крај, зашто имаше неправди спрема рисјаните и за да има мир и слога, треба за сите да биде добро и според законите.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но, таа сѐ уште не се чувствува добро и води борба со француското социјално осигурување да ја вратат во болница, да продолжат да ја лекуваат и да ѝ овозможат да го школува својот син.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Го поздравив плашливиот провален провалник кој исто како и јас нестрпливо ја очекуваше вечерта – темнината во која полесно се краде, пие, танцува, сака... (Умирањето е добро и в зори.)
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Работата оди и добро и лесно.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Постојат моменти кога човек извршува симболично самоубиство, уживајќи во сопственото исчезнување и понижување: тоа се моменти кога човек сака до толку да се понижи, што да падне сосема ниско, а да ги убеди другите дека таму доле, му е сосема добро и дека е задоволен.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Му реков дека не ми е добро и дека сакам да си одиме.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Единствен услов му е да биде добро и редовно хранет и да не го надразни близината на менструалната крв, особено кога дожди, и водата го плакне закорениот отисок од почвата кон прагот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Беше само еден миг, во кој беше сѐ загубено, наеднаш чиниш беше замрзнато, а Језекил можеше добро да го види она, што го имаше момчето во своите очи; беше еден толку кус миг, само колку тоа скочането момче да може да погледне во Језекила, но старецот можеше многу добро и во истиот миг да го препознае во тој поглед она, што го измачуваше самиот него целото тоа лето, и само додека зина да му свика на тоа момче, речиси со бела коса од сонцето, да ја пушти копанката, момчето се отпушти од талпата и потона надолу; провалијата меѓу ѕидот и скелињата просто го проголтна неговото тело и го понесе низ оној тесен процеп меѓу скелињата и ѕидовите, што се стрмоглавуваше сѐ до подножието на зданието, а по него и неговата полна копанка.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Змејко знаеше многу ловци што ги вабат. Сега можеби би било добро и тоа вабање.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Му беше добро и мислеше дека никогаш не ќе успее да се замати, а речиси имаше заборавено со кого си има работа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Змејко го сеќаваше тоа многу добро и по себе, а не многу подоцна, уште во првата идна пролет, тој можеше да го види и тоа и во многу други.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
На нивните сопственици Пансионот им издава и посебни гаранции за обештетување, но затоа за тие кучиња добро и се наплатува.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
„Мила Томаица, се надевам дека си добро и истото и ти го пожелувам.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
ГОСПОД НА ПОМОШ - за добро и за лошо - НЕГОВ Е ЗБОРОТ... ОЧЕ НАШ, НЕКА ДА СЕ СВЕТИ ИМЕТО ТВОЕ... ***
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
ГОСПОД НА ПОМОШ за добро и за лошо НЕГОВ Е ЗБОРОТ. - Во ЗЕМЈАТА ЕЗЕРСКА нека има добрина... ***
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Стигнавме до центарот на Менхетн, излеговме од метрото, па кога те запрашав дали се чувствуваш добро и дали ќе можеш да шеташ, ти само кратко ми одговори, да.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Ги видоа сите налегнати борци и наредија да се исповрзат добро и да се затераат во тврдината; да се затворат во нејзиниот затвор и добро да се пазат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
– Ќе биде добро и тој да учи за професија која го заобиколува затворот, како и неговите браќа – рече со сериозен глас Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
МАЛИОТ: Ако е добро, нека биде добро и немој да му солиш…!!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Па и здравјето не му било добро и на годината легнал болен.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
На другите им препушташ да ги постават рамките: тебе ти е добро и без нив!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
На одморот, ја сретна Ирина во дворот. Ирина ја гушна што оздравела, што е добро и ѝ подаде цигара за да запали.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Внимателното читање на сите осум досегашни книги, на некој начин (авто)резимирани во оваа последна, деветта, сосема ме убедија дека Ти, драги Луан, навистина никогаш, во ниту еден миг од своето живеење, во ниту една од семожните ситуации во кои си се наоѓал во протег на последниве шеесетина години од Твојот свесен живот, немаш сторено (кажано, помислено...) ништо, ама навистина ништо без претходно да не се запрашаш како за тоа би суделе (мислеле, чувствувале...) и како на стореното или на кажаното би реагирале Твоите родители.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Доколку добро и точно бројам, ама и доколку соодветно паметам, оваа книга што неодамна си ми ја испратил по виртуелниот гулаб-писмоносец, епистоларниот роман Потрага по Елен Лејбовиц, би требало да е деветтата книга од Твојот балкански серијал, кој се развива еве полни шеснаесет години.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Книжевната теорија овој поим го презела од нордиската јазична и културна традиција, каде што со него се означуваат нештата кои изворно опстојуваат во различните преданија, фамилијарни или национални, а се чуваат така што постојано се кажуваат односно раскажуваат.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
- Слушајте ме добро и внимателно...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Божји чеда изместени од престолот, со заедничка среќа и со заедничка несреќа, каква што господ им наменил на сите свои чеда на земјава, без тие да си стават во акалот не дека ако едниот е несреќен другиот ќе е среќен, туку дека божјата рака тешко ги разделува нештата, зашто грстот ѝ е широк, па фрла наеднаш од сѐ добро и од сѐ лошо, на сите страни. (Бела пауза)
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)