добро (прил.) - вечер (имн.)

Уште од сред куќи им викна „добро вечер“ на браќа му.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Добро вечер, Август, го слушна својот глас. Имаш ли нешто да се напиеме.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Добро вечер! проговорува Димостен. Гласот е негов, помислува Пелагија, ама тој како да не е тој.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)