добро (прил.) - стори (гл.)

РИСТАЌИ: Ајде, да кажеме дека и тоа добро сторил што ја донесол горе кога била во несвест, не ја оставил на улица да се бере светот, околу неа како на исфрлена, ама не разбирам со какво право се осудил да ја бара за невеста!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
И добро стори - да ја додржи.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Татко ми, кога дозна што сторила мајка ми неопределено ја погледнал, но потем рекол дека добро сторила.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Добро сторивте. Само повелете, влезете! - прифати Татко.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ќе немаше да најдам кој да ми ја зголеми сликата на Козакот Семјон Иванович.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А можеби и добро сторија што не го затворија наш Кире.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Добро сторив што брзо потоа му упаднав на Лауша дома и особено што писмата му ги побарав пред жена му, инаку можеби ќе се повлечеше, ќе се извлекуваше на мало пијанство, вака немаше каде.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)