див (прил.) - чкрипи (гл.)

Шоферот се обиде да закочи, кочниците диво чкрипаа, но сѐ беше доцна: изгазениот остана да лежи со скршена челна коска, неподвижен, без обвинување во очите.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)