Та затоа, Нумо, секогаш кога спиеме, дали по сонце или во темнина, под сенки букови или дабови, крај изворче или поточе, во ров ипи во бункер, на осојница или на припек, дење или ноќе, да сонуваме секогаш еден сон. Еден, ама заеднички...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Но и покрај тоа, никој од обезверените и силниците не се решаваше сам да отиде, дење или ноќе, на Самовилец.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
„Кога ги провлекував прстите низ твојата коса, само по мекота поинаква од зрела `рж, не знаев дека еднаш, дење или ноќе, сеедно кога и каде, ќе го сторам тоа.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
„Кога ги провлекував прстите низ твојата коса, само по мекоста поинаква од зрелата 'рж, не знаев дека еднаш, дење или ноќе, сеедно кога и каде, ќе го сторам тоа.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)