Измачуван од сите тие размислувања, кои деноноќно го растргнуваа, Хелвиг не се решаваше да испрати писмо.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Сигурно некој го видел како се мушка низ дворот, му го пронашол скривалиштето, деноноќно го демнел.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
„Па и ние сме адаптирани! Нели деноноќно го дишеме Вардариштето!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)