Да ѝ беше мил на Партијата, далеку ќе дотераше или, едноставно, ќе го снемаше.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Дел за празни верувања „Трчаме“ низ полето незнаејќи го правецот и насоката Далеку го носи патот „Играме“ на килимот исполнет со страв и стрес Далеку ќе бие ѕвоното.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Јани се поднамести, се навали и рече: - Вие, како сакате, ама јас по војната ќе си седнам на сонце пред селската таверна, ракиче, салатче денес, утре винце и печено пиленце и ќе си гледам од далеку, од далеку ќе гледам на планињето, ќе си спомнувам за ноќите неспани и тогаш ќе дремам, мајчината, ќе дремам сѐ додека не ги оддремам сите непреспиени ноќи..., а кога ќе се разбудам, тогаш ќе ве гледам вас, будалаците, како кршите и делкате камен, како градите куќи или палати и тебе како одиш не по свој ум...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но секогаш останува она можеби, таму некаде далеку ќе го пронајдам изгубениот дел од мозаикот на моето реално, чувствено, опипливо, живеано, проживеано постоење.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
XXXVIII И Татко и Климент Камилски, кога се сретнаа рано утредента, беа првин согласни дека поимот на јаничарството, како што започнаа да го разгледуваат, далеку ќе ги одвлече од проектот и за да се справат на таков начин со најопасните турцизми во балканските јазици ќе им беа потребни години.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Како да се оддалечуваше од куче молкома што фаќа. овој, си рече, далеку ќе дотера.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Само така ако гледа, далеку ќе догледа, само така ако се искачува - високо ќе се искачи, само така ако учи - ќе научи.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Се насмеа Мехмед-паша:
„Кога ќе одиш по вторпат, ќе ти дадам еден гаваз, па да видиш како портите уште од далеку ќе ти ги отворат.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
А ако успеат да ѝ се спротивстават и нејзе со своите вивнати заби, или ако успеат со нив да го фрлат под нозете барем еден од нив, тогаш знај дека тие толку далеку ќе ја однесат својата рана, што не ќе вреди да се обидуваш ни да ја замислиш таа далечина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Еднаш за вас зборуваше како за „способен младич од Дебар Маало кој далеку ќе дотурка”.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Проклет да бидам, да не завршеше така ненадејно оној ден, можеби денес далеку ќе дотераше.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
10. И малите деца знаат дека се сонува и на исток и на запад И дека тие соништа напати галежно се допираат И си шепотат нешто што нема никаква врска со јавето Оти во јавето нема источно-западни галежни допири Има купишта лажни насмевки на недоветни главатари Заскитани и којзнае како стасани на врвоите на власта Лебдечки главатари со прилично празни глави Кои служат како очевидна потврда Дека некој може да стаса на врвот без да се искачува Главатари тапкароши на евтини прирачници по светска демократија Главатари кои се најочигледен историски доказ Дека она што поминало не се враќа Зашто ако беше поинаку сетики ќе се најдеше некој Кој барем од далеку ќе заличеше на Рузвелт Черчил или Сталин А зошто не на Тито или Де Гол Море викајте вие што сакате Ама ќе да беше во право оној Маркс од пабот Спанниардс Инн во Лондон Кога еднаш рече дека историјата се повторувала како фарса И викајте вие што сакате Ама од секој руски и американски вселенски брод Со голо око може да се види дека источните сонови Некако поинаку лебдат од западните За кои на исток велат дека емпириски утврдиле Дека воопшто немаат никаква сонувачка специфична тежина Толку што биле сурови реалисти западните сонувачи Источните сонувачи многу сакаат да си ги фарбаат соновите во разни бои И секој знае дека на најстраствените сонови им личи црвената боја
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Галебите бели крај море од понор далеку ќе бидат со гостинка СОЛЗА ќе го свртиш светот Од умот твој со скршени џамој, јастреби ќе вивнат Јас не ќе сум тука, далеку ќе бидам...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Шефот светна од задоволство, па рече: – Ти, синко, далеку ќе дотераш ако стапиш во партијата! – Јас сум веќе член! – потврди гордо брат ми.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Само така ако гледа, далеку ќе догледа, само така ако се искачува - високо ќе се искачи, само така ако учи - ќе научи.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)