гласно (прил.) - размислува (гл.)

- Па, што па можела да остави таа сиротица зад себе? - гласно размислуваше Ружа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Балконот е малечок и облека сушиме на него, но сепак би можело да се најде малку место за цвеќиња,“ - гласно размислуваше сестричето.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)