Со други зборови, тие секогаш очекуваат некој друг наместо нив да ја заврши работата и да се избори за нивните права – без притоа, ни малку самокритички, да се запрашаат: што секој од нас посебно и што сите ние заедно направивме за подобрување на катастрофалната состојба со работничките права во РМ?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Останаа тука со зачуденост во очите како да не знаат дали воопшто треба да чекаат.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Дали воопшто треба да потсетуваме дека круцијалните права за кои работниците и работничките се изборија низ историјата (правото на осумчасовно работно време, правото на платен одмор, правото на штрајк и многу други) се остварени по пат на радикални судири на синдикалните, социјално освестени групи со газдите и државата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ова од причини што, иако за нас е сосем разбирливо работниците да бидат против овој или оној наводно „независен“ синдикат, истовремено ни е целосно несфатливо работниците да бидат против самиот концепт на синдикално [само] организирање!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Останаа тука со зачуденост во очите како да не знаат дали воопшто треба да чекаат.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)