воодушевен (прил.) - извика (гл.)

Гледаше едно време внимателно низ просторијата, меркаше - премеркуваше, застануваше, ту во овој, ту во оној агол, и најпосле воодушевено извика?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)