Тогаш и вистински ќе почувствував како усните, ми се сушат; како ми венат од нестрпливост и од долго чекање. Но тоа не е битно.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Да имав малку повеќе храброст и да ги чував подотворени очите, мислам оти и вистински ќе ги видев криковите на птиците што ги спомнав, а и тоа приближување кон небото.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Кријат примамлива игра, но кога вистински ќе ти се присака да го сториш тоа, побарај ме мене!
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Мајка, останувајќи верна на неговата желба, вистински ќе го употреби златникот, десет години подоцна, во градот крај реката, кога Татко, со него, ќе ја купи првата козичка, во времето на големиот глад и на немаштијата кои им се закануваа на нашите животи.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Суеверно веруваше дека тоа треба да се стори во време кога ништо друго по дома ќе нема што да прави и кога вистински ќе му се посака спокојно да се посвети само на тоа.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Секогаш во многу нешта ќе се владеам слично на дете, но слично на оние деца кои што од почеток го носат во себе полнолетникот како што, кога монструмчето вистински ќе порасне, тој еднакво го носи во себе детето, а nel mezzo del camin се дава ретко миротворно соживеење на барем два пристапи кон светот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)