Шеташе со една од другарките Невена покрај куќата на Кире Тодоров, кој беше веќе големо момче...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Ќе бидеш веќе голема, гимназијалка.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
КАТА: Вистина така е, ама таа е веќе голема, што се вели зборот, утре ќе ја мажиме, пак треба да разбере. (Влегува Софре.) Што направи?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ти си веќе голема, петнаесет ги наполни и во шеснаесет си влезена.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ни врапчињата од небо не се појавуваат, туку и тие еден врз друг чучат,женското долу, а машкото горе и после женското снесува јајченца во седелото и од нив се појавуваат пиленца голуштравци кои сега се веќе големи и праат заедно со возрасните!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
______
7
Пелагија не ќе се ни сетеше дека наближува Голема Богородица ако мајка Перса не споменеше патем додека пиеја кафенапред во дворчето околу малечкото масиче, додека Пела клечеше пред Мурџо малку потаму на патеката и го караше што не оди да си прошета, таа е веќе голема, ете уште неколку дена и ќе оди на училиште и тој таму не ќе смее да биде со неа оти кучиња, мачиња и други животинки не пуштале да седат со децата, навикни се да бидеш малку са, му велеше и нејзиното гласче одвај стигнуваше до ушите на Пелагија за да ги покријат зборовите на мајка Перса која кажува дека по четири дена ќе биде Голема Богородица.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Ти си веќе голем, ги разбираш работите.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Како што секи чоек имат ум и к'смет, така и момчето имало.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Чунки го калале комшиите, тики набрго го поучуале за да напредуат во работа, оти е веќе голем.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Потоа престана, не затоа што не сакаше, туку затоа што тој се муртеше, велејќи дека е веќе голем. А сега - посака...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ми покажа како се плете: Ти си веќе голема, имаш пет години.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)