Веќе до мев ми се искачил, одвај го туркам пред себе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Веќе до мостот се насобравме едночудо луѓе, така што си се најдоа жени со жени и мажи со мажи, како кому му одеше муабетот.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Земјата ми е веќе до лицето, пред очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Не ми е веќе до убивање, сит сум...“ им велеше тој.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)