веќе (прил.) - татко (имн.)

Значи да сум веќе татко?... Ура!...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
— Или Неда, ако сака веќе татко да ме жени, или никоа! — ѝ натрати тој на Бисера, а која преку бабата Манџичица му го пренесе ова „попуштање“ на Крлета.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)