веќе (прил.) - минато (имн.)

Тоа беше претерано драматизирање, мислеа Полардовите заедно: за почеток, луњите и ураганите обично не му приоѓаат на источниот брег од морето, такашто виорот најверојатно му припаѓал на едно невреме веќе минато (Џоен немаше срце на пријателката критичарка да ѝ сврти внимание дека, како што би забележал секој што ги познава плажите, песокот е сѐ уште мокар од неодамнешниот дожд - оптички ефект со кој уметничката со право се гордееше); понатаму, додека самата критичарка е од познато семејство со сина крв, кој било кога ја видел таа витална течност во лаванда? Маргина 34 59
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Да, да, тето! Тој кошмар е веќе минато.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тие се веќе минато.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)