веќе (прил.) - глас (имн.)

Се мавав од шифоњерот...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа е одвратен грч. (стр. 327-336) Затворен така во дупката, испружен долж плочките, се тресев уште долго, се удирав насекаде...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- Кој ти го вели тоа? сега веќе гласот не молеше; закануваше, извираше од некоја внатрешна решителност. - Кој?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Срцето ми се растрчало низ градите толку забрзано што не слушам веќе гласови... што станува со нив...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)