веќе (прил.) - тоа (зам.)

Благи питулици, веќе тоа е адет, токо ошче нешчо кажете!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Шо има чудно? — го прекина Неда разговорот и ги зеде торбите со ѓумовите — зашто веќе тоа го знаеше. ***
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И кога го сфати веќе тоа, разумноста му налагаше да се задоволи со најмалото што може да го има.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Не можеле да најдат некое обично, старо синџирче, ако веќе тоа им требало за правење магии?
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Но знам дека одеднаш, кога мене веќе тоа понижување не ми значеше ништо, па дури почна и да ми се допаѓа, тој се исправи и рече: „Готово е. Чашата е празна“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)