веќе (прил.) - паѓа (гл.)

Потоа, кога веќе паѓаше мракот, отидовме во најбедниот дел од Виена; минувавме по полумракот на тесните улички, едвај се разминувавме со девојките во распарталени фустани, и со мажите во подеднакво распарталени алишта, кои им пристапуваа на девојките со предвреме огрубени лица, со шминка која само уште повеќе го истакнуваше грубеењето, со здив кој мирисаше на алкохол.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сонцето веќе паѓаше над брестовата шумичка. Сенките се издолжија.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Сенката на гавазот навистина веќе паѓаше на прагот од вратата, а сончевиот зрак однадвор поминуваше околу него и осветлуваше жолта патечка во студената темнина на црквата.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кога излегов надвор, над Париз веќе паѓаше мрак.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Некои жени веќе паѓаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)