вешто (прил.) - се (зам.)

Нови предизвици, модерна голгота антихристот вешто се маскира жигосува јунаци и животи голта а злосторниците судбини кројат
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Бојан се обиде да дофати едно, но тоа, иако мало, вешто се шмугна меѓу овците, така што момчето остана со празни раце и неисполнета желба.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А, газози има, веројатно, само уште на Бит-пазар. За едно големо чудо, дедо мошне вешто се снаоѓаше низ заплетканите улички на Старата чаршија.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сѐ остануваше измешано и таинствено во густата балканска пајажина. Големите пајаци вешто се сокриваа.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Вешто се ракува со јазикот на економијата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)