Животот се менува. Еден од начините на кој се обидувам да го променам својот живот е да се ослободам од своите желби за да не бидам глув и слеп кон светот околу себе.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога ќе го споменам своето интересирање за печурките, повеќето луѓе веднаш ме прашуваат дали сум имал некакви халуцинации.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Халуцинациите за кои слушам воопшто не ме интересираат.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Откако слушна дека сум од “Источна Европа”, една Американка веднаш ме запраша срдечно: - А постојат ли кај вас body-shops?
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Веднаш ме облева ритмичен машки мрмор: во средината на просторијата диво танцуваат дервиши.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Госпоѓата на шалтерот веднаш ме препозна.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Но кога се видов со Жене и почнав да му зборувам за делото, тој веднаш ме пресече велејќи дека е лошо и дека ќе го фрли в ѓубре, одбивајќи да расправа за него.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Тој веднаш ме стигна и ми ја префрли раката преку рамото, ме загрна топло и ние тргнавме накај дома.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Стои насмеан и веднаш ме прашува: Ерусалим е свет, Прага златна, а Рим? – Вечен? – Добро.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Девојката веднаш ме позна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Карољ веднаш ме зеде и ме легна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Веднаш ме касна змија, знам дека лошите работнички ги водат во полоши логори.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Успеав да начујам зборови како пресретнување, автобус, колеж, крв, но штом ме видоа дека прислушкувам, веднаш ме истераа надвор.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Сакав уште нешто да кажам, но поп Стерјо веднаш ме прекина: - А што си мислиш дека ако не би ги собрале децата, зарем во Езерец немаше да има гимназија?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Но веднаш ме сепнува прашањето: зар е само тој таков кога се во прашање жените?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Знаеш, мила, мажите колку лесно се распродаваат! Многу полесно од нас“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)