Малку подоцна ми се јави Хенри Гелдзалер и ми кажа дека ја чул веста во некој ресторан додека ручал. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 165
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Толку го погодило тоа кога чул дека жртвата бил Кенеди, што веднаш отишол дома; а сега сакаше да знае како јас можам да бидам толку мирен, иако сум му ја раскажувал приказната за Индија каде видов многу луѓе како лудо се забавуваат бидејќи починал некој што навистина многу го сакале, и дека тогаш сфатив дека всушност сѐ зависи од тоа како ти самиот ќе ја прифатиш ситуацијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Главно се наоѓаше во состојба на распаѓање - посебно ѕидовите беа во лоша состојба.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ете такви се фалените администратори во Македонија - од џандаро до жупано, сè само професионални убијци.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Добро познавајќи го убиецот, таа веднаш отишла во Битола за да му се поплачи на жупано, но наместо заштита ѝ било наредено „добро да си ја затворам устата“.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но, беше добро момче и приврзан кон братот, па утредента веднаш отиде кај татко му и му се пожали.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Се врати дома плачејќи. Веднаш отишол кај својот вујко, за совет.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Иако повеќе сакаше да биде облечена во панталони кога е дома, пак се облече во здолница и блуза и веднаш отиде долу во кујната.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тишлерот веднаш отишол на лекар, а потоа неа ја затворија.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Потоа веднаш отидов во Старата Чаршија или “у Техеран” како што велат Скопјаните, го најдов Шилото, го купив ѓонот и право на Железничка, извадив карта во еден правец и вечерта околу осум бев во Битола.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)