Уште вечерта отидов да побарам опинци за утрото, а тие ми рекоа: До утре има време и ќе се снајдеме.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога Кате и Боге ги доглодаа ѓевреците, и нивното пајтонче дооде исцицувајќи ја последната капка бензин и довлечкувајќи го продупениот олук на ауспухот, Богевци со торбите се втурнаа во станот и веднаш викнаа по децата: - Јано, мајке, кај си?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Но, само што легнав, веднаш викнаа за покрет.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Ја пикна раката во појасот и извади едно мало шамивче, го разврзуваше полека, толку полека, што мене веќе трпението ме напушташе, па веднаш викнав: - Дај да ти го одврзам тоа! Што се мачиш!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)