вака (прил.) - собран (прид.)

Зашто, вели загледувајќи се нанакај чифлизите, кој знае што си мислат агине гледајќи нѐ вака собрани, може си мислат кој знае за што се здоговараме.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ги рашири рацете, огромни цврсти, како да се подготвуваше да ги прегрне сите пред себе, па со замрежени, разнежени очи, кои не прилегаа сосем на неговата машкост и коравост, рече: - Е, сме имале среќа, голема среќа, сите вака собрани, место да плачеме и да темнееме, да се провеселиме, да се порадуваме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)