И сето тоа сега наеднаш беше сосема будно во неговите мускули и Змејко сега немаше ништо, што би му спротивставил на оној напен во неговото тело и истрча.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И како што мораше да продолжи да чекори за телото да му остане будно во ноќниот студ така мораше да продолжи и да мисли, за свеста да му остане доволно силна за и понатаму да му го придвижува чекорот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)