брзо (прил.) - се (зам.)

Ама бидејќи се толку брзо се одвиваше, не можејќи во паника да ги изброи, туку само ги следеше, не успеал да забележи дека дел, неколцина, од пустите Турчишта, на кривината низ шумата се одвоиле од другите.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Чанга, при првото читање, не претпоставуваше дека волкот ќе биде замешан во расказот. Но тој брзо се појави.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Погледот ѝ го пресече единствената голема црвена пожарникарска кола која брзо се движеше кон паркот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга, откако брзо се описмени, носеше со себе еден жолт бележник во кој постојано нешто бележеше, допишуваше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но, не би така! Козарите брзо се снаоѓаа во градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Брзо се испраќаа депеши, по радиоврски, до врвните власти.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Веста брзо се рашири низ Козар маало. Чанга е жив! Козите се живи!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Луѓето брзо се организираа и во прибирањето на млекото што извираше од земјата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тавчето некако брзо се празни и ме тера уште понестрпливо да брзам.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ноќта еднаш или двапати излегов на чардакот, но брзо се враќав назад, тргајќи се од полната месечина, уплашен да не ги осветли таа јасно контурите на мојата бојазан.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Патиките, исечени одзади, направени како влечки, се жешки, ги поднагазувам, тие ми се одлизнуваат, но кофата веќе брзо се враќа и пак полна се појавува.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но тој впечаток брзо се брише, штом ќе се стигне во градот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
На станицата го испраќаше една средновечна жена и уште некои. Брзо се спријателивме со мојот сопатник.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ширата и мамалигата, и печената пастрма и попатните земјоделски изложби, брзо се забораваат кога на влашката рамнина ќе се појават петролејските кули, чиниш безброј како една шума.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- Со Ваша дозвола, би сакал да ја поканам Вашата почитувана ќерка на пуримската забава во „Јеврејска касина”. - Да, да - рече збунетата жена и брзо се трга за да ја пропушти ќерка си.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Разбираше дека во Германија притисокот врз Евреите од шлагер на острастените национал-социјалисти, брзо се преобразуваше во строг марш врз судбините на неаријците врз кои се преземаа актите на сѐ поизразено државно насилие, но не разбираше што Софија има со тоа, особено зашто во германскиот модел меѓу неаријците се подразбираа Бугарите меѓу другите Словени.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Пурим алегре!14– додека на лицето му се појави еден чуден израз, мешавина на трогнатост и пријатна возбуда. 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ѓонот се излижа, се скина, и дупката на десниот чевел особено брзо се ширеше.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Девојчето може да има десетина години, едно од оние деца што брзо се извишуваат, па се слабечки и нежни.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Што сакаш? - зборнува Соколе, одеднаш свестен, можеби од изненадата колку брзо се снаоѓа таа во ова небрано лозје. - Да наберам грозје.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Само се потсмевна и брзо се покри.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Перформансот се претвори во оргијастичко прскање поликолор со таков спонтанитет и енергија што зачудената од почеток публика брзо се ослободи од првобитната фрустрација и влезе во таква екстатичност што сето тоа почна да наликува на некаков Вуду ритуал.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Потоа брзо се облече, се присили да изгризе едно јаболко, зашто знаеше дека треба да јаде, па се вовлече под чергите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Снегот брзо се топел и реката почнала пак да се појавува.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Супермаркетите, плацевите за половни коли, крчмите што имаа правоаголни прозорци од стакло и тули, блескаво новите автомобили, што беа изложени и можеа да се видат низ прозорците од дебело стакло, продавниците за електрични апарати, продавниците за мебел, цвеќарниците, козметичко-фризерските салони, целиот нов трговски центар, кој брзо се изгради, едновремено со геометрискиот станбен дел од градот на рамниот терен, сите наизменично се менуваа и не му разбудија ни најмала емоција и тој не можеше да ги препознае.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Погледнувајќи назад, тој забележа дека двајцата копачи го гледаат и почувствува дека тие гледаат во неговото колебање и затоа брзо се сврте и зачекори накај кулата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Пожарникарите брзо се симнаа, грабнаа шмркови, скали, секири и се втурнаа во дворот од Митковата куќа.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Луција стоеше во стројот и чекаше да ѝ дојде редот; јас со поглед го барав Земанек, го молев, го проколнував да му се случи нешто, да го удри инфаркт, да падне, гром да му отепа мува на челото, што и да му се случи, во краен случај да му се оди по надвор, само да замине и да ме постави мене на неговото место, како заменик, оти стројот брзо се движеше и Луција сѐ поблиску доаѓаше до него, до Земанек.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се сеќавам, исто така, дека Земанек брзо се врати, дека ги прегрнав и двајцата, дека ги бакнав во образите и им реков: „Благодарам“. Тие гледаа во мене стрештено.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Со ноќи потем сонував дека таа неизвесност ја платил со глава; го мислев, господин судија, не дека не сум го мислела; го сонував како паѓа од тој проклет трапез, од огромна височина и како си го крши вратот; се будев во пот и плачев; подоцна, многу подоцна, дури и го посакував, како жена што посакува маж; имаше ноќи во кои посакував да се спакувам и да заминам (оти Партијата, како и секоја партија, пропадна како брод од хартија), но секогаш брзо се соземав.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Големиот бран брзо се движеше, создавајќи бел тунел, наспроти црниот на Еразмовите очи, во кои вџашено се ширеа црните зеници.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Брзо се расонив од тешкиот сон, без униформа и бос излегов пред караулата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Таа брзо се смири, зашто јас се насмевнав, успевајќи да се совладам.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Не можев да поверувам дека татко ѝ толку брзо се решил на овој чекор.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ели брзо се намести во скутот. Таа беше многу питома. Скоро со секого брзо се спријателуваше.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
САВЕТКА: Блиску се. Ајде да побрзаме! (брзо се повлекуваат во куќата). (Пред портата шум и неразбирливи зборови.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ниту жабата ниту мувата не можат да се прилагодат на систем што брзо се менува.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Но претседателот брзо се заморува.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Вознемирен се врати кај Глигора. Заспа некаде кон муграта. Но брзо се разбуди.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тоа брзо се расчу и сите кои беа отидени во потера по Симиќа, за час се најдоа на срецело.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
На своите осамени обиколки на синорот беше стигнал да се зближи некако со говедарката Ристана Голушкоска со син ѝ Димко Силистарко, па тие, не без сочувство за нивните страдања во туѓа земја и меѓу туѓинци, брзо ја разнесоа низ Потковицата: Додека бил Видан малечко и додека мајка му можела да работи, го водела со себе по белградските господарски куќи за да ѝ помага.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Па,сепак, неговата приказна, онаа што толку многу ги интересираше жителите на Потковицата, за него и за мајка му Благуна, брзо се расчу.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Нивното лаење брзо се оддалечуваше и овчарите разбраа дека Качак не се излагал.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Наоколу сѐ брзо се измени - сенките го покрија и последното парче на сончевата светлост, земјата се заниша и стана мека постела, од далеку допре благ мирис на сено.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Пред да падне со лицето в трева, му се стори дека неочекувано брзо се стемни.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Нешто не му е познато, дали облеката, дали јазикот, ама брзо се спишманува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А летен ден, долг како година, брзо се разденува, ама никако не се стемнува. 22
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Погледни ја цевкана“, ми рече Клод Галиме, најмалиот и најподвижниот во целиот тим, со кого брзо се спријателивме.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но, зошто? Имаше ли тајната некаква врска со тоа?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ги грабаа своите палта за јаките, налик на животни кога ги фаќаат за врат своите малечки, ги облекуваа и брзо се враќаа на своите места.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
25 (...) Но, Гете мошне брзо се истрезни од тој патриотски занес. Неговата отстапка на лиризмот на Volksgeist-от немаше долг век.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Дури иако не наполно разбирлив, не барем за сите, и сепак со злокобно значење во себе, како да беше опасно да се држи под јазик, брзо се искплукуваше; секако, сеедно што за некои дојде привлечен и нов, ги присилуваше со магиска закана во себе да бегаат од него.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Сѐ што е погрешно, брзо се решава. Кога ќе воочиме дека сме згрешиле за некој, веднаш треба да го ликвидираме.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Камилски брзо се оттргна од мислата за тврдината и поранешните дискусии со Татко за неа и се врати кон преостанатите зборови како: диван, диванхане, претсобје, ходник, но и голема приемна просторија со убав изглед, обично на горниот кат од куќата (од персиски divanhane), пармак, пармаци, дрвена ограда, на чардакот или на басамаците, направена од тенки летви (од турски parmak, paramaklik); басамак, басамаци (од турски basamak); мердивен, подвижна скала (од персиски merdiven); сандак, порано овој збор бил употребуван за означување вид сандак во кој се чувале алишта и особено невестинското руво, обично се изработувале и украсувале во разни шари, а денес со овој збор се означуваат сандаци направени за разна намена, особено како војнички сандак (турски sandik) и перваз (персиски pervaz), означуваат дрвена конструкција на прозорците и вратите; dolap (од персиски dolap); серген (од турски sergen); мусандра (од турски musandira).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Институциите брзо се менувале, но табиетот на владетелот како пресуден си останал непроменет!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но брзо се увери дека не е шега кога виде дека сите тројца играчи ги зедоа поделените гравчиња и толку динарчиња ставија во влогот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Триве последни заемки најчесто се употребувале за означување вид денешни плакари, вѕидани долапи, рафтови слично, а дел од нив се и во денешна употреба.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Газдата на арабаџиите изгледаше збунето, но брзо се созеде.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Гледаше како Париз брзо се оддалечува, се губи небаре до непостоење пред неговите очи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не рекол народот без причина: Секој човек со својот табиет? дополни Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Макар што Татко и Климент Камилски многу брзо се зближија најмногу благодарејќи на различните книги од нивните библиотеки, остануваше најпрвин да си ја кажат вистината за нивните дотогашни животи во духот на заедничката доверба која се зголемуваше од ден на ден.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потоа, очигледно не завршувајќи ја смотрата, неочекувано брзо се сврти кон нас и не давајќи ни барем да зинеме како со магнет ни ги зеде главите, се разбира мојата и Кејтеновата, и колку што можеше посилно ги тресна една од друга.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сепак нешто станало кога веќе се решил да нѐ разбуди.“ И пак тој трепереше сеќавајќи се на зракот и на `рзнувањето и брзо се крстеше како да симува пајажеста павлака од челото: „Јас чув. Ви се колнам, јасно чув.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И таа го имала својот момент на цутење, од можеби една година, со убавина на дива роза, потоа брзо се раскрупнела како оплодена овошка, па отврднала, кожата ѝ станала црвена и груба, а потоа нејзиниот живот се претворил во перење, чистење, крпење, готвење, метење, бришење прав, шиење, перење најнапред за децата, потоа за внучињата, и сѐ така без прекин повеќе од триесет години.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа младо курвиче разви свој центар. Се врза со Нигеријците, брзо се вклопи во студиото на Ема, соработуваше со Машкото друштво „Осамени срца”.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Двајцата, стиснати еден во друг, како сенки се мушнаа меѓу двете бакалници на аголот на Корејска улица и чикмакот што завршуваше со висок ѕид од бетонски тули, и брзо се вратија назад, разделувајќи се со обострано тапкање по рамената.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Брзо се стори пишман, вели Блатието било гнездо на ајдути - така ли е ибн Тајко?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Постоја така размислувајќи за нешто, па се фати за учкурот од шалварите, но брзо се премисли и побегна дома.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Се случи и друго: славата и задоцнетата среќа што му ја предвиде Марин Крусиќ на ибн Тајко, брзо се оствари.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Калија едно време стоеше без збор. Потем се заниша и брзо се откина од него, па се потпре на ѕидот: а ѕидот небаре почна да се лизга како пелте и да се рони како цветовите од смилјето што ги стегаше в рака.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Чалмата ја поттури под крвта и таа брзо се натопи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
За Марија беше интересно што нејзиниот малечок Карл многу брзо се прилагоди на новите лица и на новиот начин на живот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Брзо се снаоѓаш, а уште побрзо се адаптираш. На Македонциве овде им се мењаат и фаците.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Еднаш Татко брзо се врати од својата библиотека држејќи го во рацете Куранот отворен.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Брзо се искачував по скалите до станот во кој живееше сестра ми со своето семејство.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Границите брзо се менувале, според апетитите на соседите, големите сили. Малата Ервехе си живеела со солунските спомени.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Границата толку брзо се менуваше што граничарите не стигнуваа да ја дочуваат.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Брзо се досети, го фрли каменот и како стрела се спушти да трча по стрништата кон Караорман...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Брзо се врати дома. Мајка му пак ја немаше. Како попарен отрча в бавча.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Брзо се обу. Мајка му му потури да се мие.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ова мора да биде разговор меѓу мене и тебе, затоа раскажувам и понатаму во прво лице еднина („Јас“ си Ти, и јас!): најдена среде ѕидините на манастирскиот двор излегов од себе, негде вон, неволно и брзо-брзо се прибрав како зрна жито расфрлени за колвање збирај-збирај, не се дособира!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Тој беше својот син и зборуваше наместо него, се движеше испрекинато за да го смири своето забревтано срце и возобновената паника што ја чувствуваше додека ја навлекуваше свежата, чиста униформа, ги проверуваше резервите на храна, садовите со кислород, кацигата, скафандерот и се сврти, како и секој човек на земјата таа ноќ, за да се загледа во небото што брзо се исполнуваше.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Но премногу брзо се движеа за да може да види што е тоа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Не, не, чудо!“ му возврати слугата и брзо се наклони.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И навистина, Волкот брзо се врати со голем стап.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Знамето - високо кренато и носено од идеалите на Гоце Делчев, Питу, Карев, војводи и борци - комити брзо се пренело низ селата и градовите на поробената Македонија, повикувајќи на борба.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Обли, тркалезни, јадри зборови, вели, долгите и тенки зборови брзо се сушат. Кратки зборови.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Брзо излегува. Пауза. Киро брзо се крсти. Излегува.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
И сега се оддиплуваат во него спомените и брзо се реди објавената вест: „Западна Македонија во овој миг претставува невралгична точка во нашата земја.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Командантот му се обрати на својот курир: - Оди доведи два коња и нека дојдат уште двајца кои генералот ќе го пратат до... - сакаше да каже до границата, ама брзо се сети и доврши: - до одредиштето...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Отидоа подалеку од местото каде живееја, а брзо се најдоа под мое око.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Таа беше молчелива, нерасположена и дезориентирана. Околу очите имаше големи подочници, нејзиниот лик на ангел некако брзо се измени.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Кој да бара отпуст на државјанството во годините на неизвесната војна, кога брзо се уриваат старите граници, се поставуваат нови.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Татко ја запозна мајка по враќањето, се верија, брзо се зедоа.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Како што внедоапица дојдоа така пројурија низ окопите едни како да се жирафи гледајќи преку окопите, а други подведнати како изгладнети мачки глушец што бараат, се пикнаа во земјанката кај командирот, рекоа што рекоа таму и како што брзо се појавија така брзо се изгубија по истиот окоп назад.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тој впечаток толку брзо се менуваше што на набљудувачот не му останува време да изведе заклучок.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ратко, откако малку се премисли и заклучи дека би било некорисно да се распрашува, се повлече и брзо се врати со нешто илјадарки. Му ги подаде.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На крајчињата од очите на Пелагија се појавија зрнца солзи што брзо се слизнаа по образите како низи.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ај, тогаш може да беше детинска симпатија; нешто што брзо се врзува и брзо се кине, но што е ова што ми се прави сега? А и Михајло Горачинов...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Брзо се палиш, вели Контрашенко, но таа навреда не е нивна, туку од кавкаските колонисти.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
2. Автоматот служи за уништување на групни живи цели кои брзо се појавуваат и исчезнуваат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во прво време капетанот и посадата не можеле да се снајдат, но брзо се прибрале.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Брзо се врати и подавајќи му ја чашата на чичкото рече: - Имаме и убаво слатко!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)