брзо (прил.) - мине (гл.)

На Храдчани брзо минуваат часовите, а на секој чекор искрснуваат детали од историјата на чешкиот народ.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Камилски во знак на согласност кимна со главата и веднаш се внесе во своите списи, готов да започне да реферира за своите пет избрани зборови, но очекуваше и Татко да ги каже своите пет збора.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко само се насмеа на зборовите на Камилски, испи половина од коњакот во чашката и му се обрати на Камилски: И ни треба побрза крв во дамарите. Годините брзо минат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„За жал најубавото брзо минува!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Уф, а јас сметав борците од ништо немаат страв!” – го исмејувала таа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А баш беше фино!“ шепотел тој од темнината додека си одел.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Морате добро да јадете, добро д пиете, тогаш деновите брзо минуваат, зарем не?
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
ПАРАСКЕВА: Како брзо минуваат деновите. Навикнав. (Пауза.) Кое време е на денот? БОЖО: Утро.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Броени се, па затоа брзо минуваат! - ќе речеше баба ми.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)