бргу (прил.) - исчезне (гл.)

Збунетоста и негодувањето бргу исчезнуваат од подиумот. Пак наместени усмевки...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога се исправив, низ солзите што ми ги беа преплавиле очите од големото напрегнување, видов жолти очи зад затвореното прозорче на бањата, а потоа сенка што бргу исчезна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ќе биде добро и за тебе, а и за децата што ќе ги раѓаш, - ми рече свекрвата и го погледна Дино, па пак мене, - Ајде, касни.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Без оглед што некои насмевки се наместени а некои бргу исчезнуваат како пудрото од лицата на нечесните.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)