божем (прил.) - е (гл.)

И јас се грижам, реков сериозно, божем е толку просто да ме разбере.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Божем е мала скапијата, божем се малку болештините.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Штом он тргнал, она избегала пред него, пестотини метра, онаму легнала на џадето, на патот и се преправала лисицата божем е умрена.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И совладувајќи го липањето шепоти, божем е над детска лулка, како Борис ѝ заприлегал на нејзиниот Кара-Димитрија, кој од турските чалми врвки за опинци правел.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Зошто понекогаш езерото се проѕева ширум божем е бел тигар, бела мечка се надига како квасец подготвен за најголемиот леб на светот (ти викаш светот не е само она кое се гледа од оваа страна на видиковата линија и сѐ повеќе ти верувам!)?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)