благо (прил.) - се (зам.)

Ти си непоправлив хедонист! Татко ништо не рече, само благо се насмевна.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Луда сум по егзотичните нешта – благо се насмевна таа.. – За среќа, во мојот град постои продавница за јужно овошје. И секогаш е свежо.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Се ближеше пладне, но остануваше уште многу време до ручекот, а тие беа уште само на теоретскиот дел на дебатата за заемките на источните јадења.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Што сонуваш и шепотиш и мислиш кога по ноќва моја прстите твои бладаат можеби сакаат да ја откријат вистината што грее меѓу рацете и градите Јас и ти сме како тревата и ветерот: допирот нѐ крена од едно јалово мирување затоа сега нѐ вознемирува овој наслутен лет со кого плискаат љубопитни нашите дланови глуви Желбата благо се нурка во твоите широки очи и шуми за кревкото стебло што скоро ќе се роди
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Мала патека, послана со гнили лански лисја и корупки од буков жир, благо се качуваше угоре.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Филозофот благо се насмевна, но сфати што значеше она вистинска.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Целиот благо се згрчи. Не може така, вели потоа, Ќе си одиш!
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)