бескраен (прил.) - среќен (прид.)

Устата ми е вкочанета, јазикот сосема мртов, а јас упорно се обидувам да ги забодам забите во долната усна, како да е тоа нешто што морам да го правам.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Да, ние се оженивме и бевме бескрајно среќни.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Моето трето око е осветлено и се чувствувам убаво, бескрајно среќен, како да сум на Екстази, се чувствувам толку среќен што тоа морам да го поделам со вас, сакам да ви кажам сѐ, сакам да знаете сѐ за мене.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Колку бев среќна, колку бескрајно среќна бев!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)