бесконечен (прил.) - мал (прид.)

Не се работи за некакво линеарно, систематско зголемување, туку за фрагментарно, што се случува само на ниво на “бесконечно мали точки”, слично на Паундовиот концепт за фрагменти на јазик, на скулптура, што имаат “флуоресцентни детали”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Одломка сме од она и вечно и бесконечно мало кое само по себе го изгубило сеќавањето на себеси и сега секој саме си ја пееме песната која уште никој не ја испеал и никој не ја чул.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)