На патот за Сабоцко преноќева кај Горѓи Ѕерѕев во Пожарско и го ополномошти да побара од Мегленијата десетина — дваесет, та кога ќе се врати да ги преметне преку Кравица.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тој тргуваше со нив како Јаков Евреинот со јагнешките кожи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Под неговата мечешка снага, покриена со тежок кожув од црна јагнешка кожа, болно закрцкува расклатен стол.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Под црната шубара од јагнешка кожа светкаа жолти очи, толку страшно тркалести што ми се стори дека се од стакло.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тој не ги слушаше или не сакаше да ги слуша.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На неговото викање со мака се разбудувале. Ги калајсувала маглена павлака.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Чекорите му биле нерамномерни додека чудно одмавнувал со нозете во лесни опинци повремено обидувајќи се со слаби скокови да биде што подалеку од тој пекол на бучава, ѕвечење на јатагани и ножови и секакви пцуења или офкања.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И се тргале на земјата со сета своја вкочанетост и бушавост, ги извлекувале главите од измитарени јагнешки кожи и со самиот заод го знаеле точниот облик на чудовиштето.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Беше покриен со јагнешка кожа преку глава. И не само тој.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Некоја надеж дека ќе поживее и ќе се исправи од јагнешки кожи крај огниште да се одмаздува со нова крв во жилите го движела висок и со прерано изгорен тил од сонце.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Па крупни планови на: замавнати копачи, полни лопати, претоварени колички, трупци со држалки за набивање на замјата, сврдли на дупчалки што ги дробат карпите и камењата, дигалки што заграбуваат од почвата како коњштипи, камиони со подвижни вагони што го истресуваат товарот како од превртен џеб и раководителот на градбата, како во џипот на филмската екипа, не седнат ами стоејќ и, со минерски шлем место со својот качкет од јагнешка кожа, ги надгледува работите под негова команда.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Како негова спротивност, раководителот на градбата беше небаре излезен од гардероба: со качкет од јагнешка кожа, со јакна од телешка кожа и четири џеба, со фицерски брич - панталони вовлечени во теренски чизми од свинска кожа - тој ќе се исправеше на единствената скала од штабната барака, на дискретна височинка од долен ракурс, во поза на командант што ја прима смотрата на построените бригади, но поглед вперен над нивните глави, во визијата на езерото или барем на асфалтираниот пат што ќе поминува по грбникот на браната и ќе го опашува езерото, по чии брегови место потопени села ќе се редат современите летувалишта на работниот народ, а првенствено на неговите претставници.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
На главата имаше капа од јагнешка кожа.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Таа беше Мексиканка на дваесет и седум години, згодна, сериозна, а нејзиното актерско име пред неколку години се прочу низ поголемите театри.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Сакам да го знам тоа, да го предупредам, зашто и ние имаме свои искуства, и нашата работа има свои правила што би можел да му ги кажам нему, на мојот наследник кој засега сè уште е непознат и кој си игра со другите како волк во јагнешка кожа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)