шумски (прид.) - дух (имн.)

Сто приказни за самовили, ѓаволи, шумски духови, џинови и џуџиња ми се моткаа низ главата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Решија, штом биде можно, да отпатуваат во Москва и да се лекуваат во „центарот“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Totus mundus agit histrionem – магијата на младешките сништа, играрии, вилински карневали, на мангупски царчиња и шумски духови, на слаткото травеститетво, кога вљубеноста е Атлас, но атлас кој и покрај силата е незапирливо нежен, а светот на новите облици заличува на нестварниот свет од бајката, низ кој талкаме полни со духовна и физичка кондиција и приемчивост – и сега во овие исечоци, во оваа шкрта милост на сеќавањето, поттикот е еднакво жив.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Се сетив на ловџиските приказни, на приказните од црните хроники по весниците што ми ги има раскажувано Снеже, за убијците и нивните жртви... Ужас еден!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Вадим почна да наликува повеќе на шумски дух отколку на научник, и најмногу се плашеше да не ги изгуби своите математички способности.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)