Горната усна се отвора, станува тенка; носот потемнува и се протега преку челото: на неговото место остануваат само две широки ноздри; кусите клепки се повлекуваат в месо; под нив, место очи, светат две голи полжавчиња.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Глупаво, гласно се проѕевна Кузман пуштајќи низ широките ноздри лут тутунски чад. - Тоа не е ништо.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Црнецот има алка на широките ноздри.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)