Потоа молкна, ги спушти широките дланки врз тесните рамења на Џемал-ага.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Митра на Чана сака да проговори нешто, ја отвора устата, ама Чана ѝ ја затнува со својата широка дланка.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
И се сееш сета со широка дланка. Како златно семе.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Замрзнав... Седнав на нејзиниот кревет, и ја зедов десната рака во моите широки дланки и почнав да ја галам.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)