шашлив (прид.) - око (имн.)

Зошто имаш криви заби, шашливи очи и бледо блуткава боја? Од страв? Те фаќа паника?
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Берберот доаѓа до Кртот. Го загледува.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Во дни, нејаки од жештина за да се скратат самите себе, козата на некој железничар, ојарила на среде улица животинче со две глави; на стаклата на градската аптека се појавила богородица, гола и со шашливи очи; еден старец по трет пат се разбудил во својот живот со млечни заби.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Гледаше: шашливите очи станаа влажни, испупчени.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Говореше тешко, само со едниот крај на устата гледајќи одеднаш на две страни со шашливите очи.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Шашливите очи се крстосуваа и гледаа - и во слепиот ѕид, и во улицата.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ми се пофали и важно ги крена ретките веѓи над шашливите очи.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Кузман почна да се пресвиткува, темето скоро му се состави со грбот, шашливите очи набабруваа кон небото.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Уште еден таков удар од полн замав пак по голото теме, колку неразбирлив толку и ненужен, и Орлен Шумков со споулавеност во шашливите очи и наведнат над последниот труп можел да објави дека на дружината ѝ е отворен патот кон нови ужаси и кобнички претчувства за невидени зла на копучкиот никаков живот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се занишал, застанал, чиниш му било речено да го дочека без вртење ударот на тешкиот кундак што му паднал врз теме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)