чудесен (прид.) - нешто (имн.)

Тоа се вика координираност. * Овие шест писма имаат многу наслови: Олеографски приказни, Грбавецот и Невестата, Во сенката на војната, Дијалог, итн. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 83 I дел Во станот на mr. Backon постојат чудесни нешта.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И во Дизниленд, ете што ми пишуваше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кажуваше Филозофот собитија чудесни уште многу, а јас го слушав со уста подзината, со очи ококорени, со душа возљубена по ука; говореше дека таа топлина и самиот веќе може да ја почувствува, иако не толку јасно како слепецот од Кападокија; говореше дека огнот е праизвор на писмото, како што сонцето е извор на денот, исток негов; говореше дека огнот е и утока на писмото, крај негов, оти секое писмо во оган се претвора; книгите горат затоа што во нив има букви, и топлина огромна; оти не можеш да запалиш нешто во што топлина веќе нема, како што е тоа со каменот или водата; затоа што е потешко да запалиш камен одошто дрво и хартија; но и каменот, велеше може да согори ако на него се забележи писмо топло, и доказ за тоа се ѕвездите опашести; говореше дека сѐ на овој свет е писмо, дека целиот свет е книга; говореше чудесни нешта а јас го слушав и толку се занесов што не забележав кога вратата се отвори и влезе отец Стефан Лествичник.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И сега престанете да го вртите тој зоетрап во рацете, се исклучувам, чуварот на оваа laterna magica гаси светло.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ми имаше напишано чудесни нешта: била во Америка!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)