чудесен (прид.) - камен (имн.)

Но Моше бен Азај не можеше да се оддели од чудесниот камен, туку го чуваше во едно ковчеже, засолнето во скриената преграда во ѕидот за која знаеше само жена му.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Рудолф II, имено, како што веќе рековме, собирал секакви чуда: огромни црви, џуџиња, џинови, шкорпии, сијамски близнаци, чудесни камења, магични направи, лавиринти, музички автомати, часовници, фосилизирани билки и животни, оптички инструменти, огледала од сите видови, куриозитети од Индија, Кина, Перу...
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)