Феноменот на Чудни Јамки ќе го среќаваме често во книгава, некогаш експлицитно, другпат имплицитно. 26 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Парадоксот на Епименид претставува едностепена Чудна Јамка како и Изложбата на графики од Ешер.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Советот што може да му го дадам на читателот е: “Quaer- endo invenietis”. Ешер Според мене, најубавите и најуспешни графички реализации на концептот на Чудни Јамки се оние на холандскиот графичар Ешер, кој живеел од 1898. до 1971.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Сепак, темата на Чудни Јамки е присутна кај Ешер уште од 1948, годината на Раце што се цртаат; Изложбата на графики, пак, датира од 1956.) okno.mk | Margina #17-18 [1995] 29
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Концептот на Чудна Јамка имплицитно го содржи концептот на бесконечното, зашто што друго може да биде една јамка освен репрезентација на бесконечен процес на конечен начин?
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Ако јамката ја стесниме уште малку, ќе дојдеме до композицијата Раце што се цртаат, во која едната рака ја црта другата, и притоа двете формираат двостепена Чудна Јамка.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Ешер, Раце што се цртаат, 1948 Ешер, Изложба на графики, 1956 Најтесната од сите Чудни Јамки е онаа од Изложбата на графики: слика на која е претставена слика која се содржи самата себе. 28 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Ете, ова е бисерот. Тешко е да се забележи некаква Чудна Јамка во овој бисер, затоа што, во стварност, Чудната Јамка се наоѓа во школката одн. во доказот. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 33
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)