чуден (прид.) - суштество (имн.)

Баба ми вели: „Пчелите се чуден свет, чудни суштества, тешко им се учи ќудта“.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Тоа дали е „на” или „над” и ден-денес предизвикува расправии, особено меѓу историчарите на уметноста и теолозите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тој „живее” (ако начинот на постоење на тие чудни суштества може да се нарече „живеење”?!) на(д) земјата, во еден огромен музеј-замок обоен во бело, затоа за господинот Призрак што подобро да се вклопи меѓу ѕидовите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)